Kerst – een gedachte

Kerst

Het zit in de herinnering aan…

Foto: Ik als 8-jarige, in een kerk in Amsterdam

kaarsjes die ik brandde met m’n vader in de kerk op kerstochtend en het veel te uitgebreide kerstontbijt eenmaal weer thuis;

het gelach met familie aan tafel en die flinke discussie die de sfeer vaak om deed slaan;

het eeuwige gekibbel tussen m’n ouders met Michael Bublé op de achtergrond;

de echte boom die ik met m’n moeder versierde, de boom die m’n vader altijd kocht, waarop m’n moeder dan meestal kritiek leverde;

aan haar op zich, mijn moeder die er niet meer in leven bij is, maar zeker wel aanwezig;

de prachtig ingepakte cadeautjes, onder de boom en de ‘we doen volgend jaar wat minder hoor’ uitspraak;

het kerstdiner op school en de kerststukjes met oase en een echte kaars erin;

the day after, verzadigd en onderuitgezakt op de bank, naast m’n zus met sigaret;

de eerste Kerst met verkering, die aan de andere kant van de wereld zat en aan de Kerst ervoor met intens liefdesverdriet;

het geweldig uitgebreide diner bij m’n tante en aan de sinaasappelcake bij familie in Italië’;

de warme chocolademelk op een wit besneeuwd plein en het kinderlijk plezierige sneeuwballengevecht;

de intense maar ook geweldige dagen voor de kerstvakantie, in m’n juffenjaren;

de eindeloze sneeuwwandeling waarmee ik de vakantie inluidde met die bevriende collega, toen er geen ov meer reed;

de gezellige logeerpartijen toen ons neefje en nichtje nog klein waren, met filmavond, tafelgril en eindeloos plezier;

die kerstdag waarop ik uitgeput was, bleef huilen, maar op het laatste moment toch mee naar familie ging…

Het zit in de herinnering

aan verwondering en magie;

aan verzadiging en gemis;

aan liefde en verdriet;

aan warmte en kilte;

aan hoop en onzekerheid;

aan irritatie en vreugde;

aan ruzie en aan harmonie…

Kerst is meer dan een plaatje, een beeld, een droom of een gedachte. Kerst markeert momenten, ook de donkere… en schijnt daar dus een licht op. Een licht dat we soms jaren later pas zien… Terugkijkend op die dagen in ons leven, waarop alles anders of juist vrijwel hetzelfde was.

Door: Silvana

Each of us is a storehouse of Christmases, A repository of all the happiness and sometimes sadness of seasons past.

Judith Flanders

Dé Tijd

En toen was het even helemaal stil op m’n blog… niet om een of andere spannende reden, maar omdat er zowel op persoonlijk- als werkgebied van alles in gang kwam en geregeld moest worden. De tijd vloog, ik werd overspoeld, moest even op adem komen en toen…

Toen was voor mij opeens de tijd aangebroken. DE Tijd!
Een jaarlijks terugkerend fenomeen dat zich volledig meester van mij maakt en me overal bij vergezelt…

pexels-photo-195030Ik heb het over mijn grote Kerstfixatie, -obsessie, -manie, -gekte, of hoe je het ook maar wilt noemen.
Zodra de blaadjes van de bomen vallen wordt er iets wakker in mij dat naarstig op zoek gaat naar allerlei mogelijke manieren om de huiselijke sfeer tot iets magisch en ultiem harmonieus te doen verworden. En dat geldt evenzo voor mijn eigen innerlijke interieur. Die vraagt er dan uit alle macht net zo hard om vervuld te worden met prettige en kinderlijk zoete gedachten aan alles wat het ‘kneuterige’ leven maar extra aangenaam kan maken. Met als gevolg dat ik m’n vrije momenten zoveel mogelijk vul met zaken die dat gevoel opwekken. Ik struin Pinterest af naar nieuwe DIY kerstideeën, maak een bucket list voor achter de adventskalenderdeurtjes, hul het huis in geuren van anijs, kruidnagel, kaneel en sinaasappel, maak plannen voor de feestdagen en bezoek maar al te graag de kerstshows in tuincentra. Oh ja… en decoreer het huis maar al te graag met takken, lampjes, kaarsen en uiteraard de kerstboom (rond 1 december).

Processed with VSCO with e5 preset

Grappig genoeg ken ik genoeg mensen in m’n omgeving die er niet zoveel mee hebben. En uiteraard is dat ook prima. Zoiets staat vrij. Eén van die personen vroeg me eens of ik enig idee had waarom ik er zo in opging en wat het voor mij betekent. De eerst associate die ik ermee heb is ‘harmonie’. Maar ook warmte, geborgenheid, vervulling en betovering… Het zijn zaken die ik koester, waar ik altijd naar verlang en die ik dan ook zeker heel graag zelf creëer en doorgeef. En dat begon al heel jong, thuis maar ook op school; met alle mooie glimmende versieringen, de betoverende muziek en de rituelen voor de kerstdagen. Alle zintuigen worden aangenaam geprikkeld…

En waar zijn dan de ‘vrede op aarde’, ‘onbaatzuchtigheid en barmhartigheid’ in dit verhaal? Ja, uiteraard… die horen erbij. Maar ik blijf van mening dat die er het hele jaar bij horen. Voor mij is dat niet anders rond Kerst…
Je zou kunnen stellen dat het om een kinderlijk soort geluk gaat. Niet al te ingewikkeld, eerder simpel en elementair… Maar voor sommigen misschien wel confronterend simpel. Want als je in het leven te sterk geconfronteerd bent met het gecompliceerde in de wereld en in jezelf en het heeft zich iets te vaak meester van je gemaakt, misschien verbitterd… dan kan je wellicht niet zoveel met die ‘zoete simpliciteit’. Je zou je eraan kunnen ergeren; aan mensen zoals… ik. Je zit misschien niet te wachten op al die zoetsappigheid. En ja, andersom ik net zo goed niet op de bittere tonen die een ijzige wind door de harmonie blazen.

pexels-photo-573298

Terwijl ik dit schrijf denk ik aan het tekenende voorbeeld van ‘Scrooge‘. In het verhaal komt vooral naar voren dat hij een ‘vrek’ is. Maar ik ben van mening dat het niet zozeer om zijn ‘zuinigheid’ gaat, maar des te meer om zijn naargeestig- en enghartigheid en waar deze vandaan komen. Hij moest eerst de confrontatie met zijn ‘geesten’ willen aangaan, om iets van de vreugde toe te kunnen laten. Dit bleef een keuze; hij kon ook verbitterd blijven en anderen blijven afsnauwen; slachtoffer van zijn verleden blijven en het daarbij laten. Toch was het een van de moeilijkste en engste dingen die hij deed; die confrontatie aangaan. Hij dacht zelfs dat hij eraan onderdoor ging…
Dus laten we maar een beetje begrip voor elkaar opbrengen. Niet elkaar willen veranderen of afremmen, maar gewoon respecteren dat we het anders beleven…

Ik kan alleen maar hopen dat ik door alles heen, de betovering met me mee zal weten te dragen. Ik werk met kinderen en ik ben tante. Niets mooiers dan die betovering met kinderen te kunnen delen en vergroten…

Processed with VSCO with e5 preset

 

It’ wasn’t easy to forgive
even harder to forget
Lay down your ghosts
and I will rest the rumours
of my soul

-Lyrics: ‘Ghosts’-August-